Jawel, sinds een weekje terug is hier de lentevakantie begonnen. Het schooljaar hier in Japan is afgelopen en dat word beloond met 2 maanden vakantie. Hoewel ik niet echt de indruk heb dat meeste Japanse studenten hier de kans krijgen van hun vakantie te genieten. Overal zie je nog mensen in hun schooluniformpje rondlopen, en als je voorbij een school fietst, zie je af en toe mensen, studenten, die de school aan het schoonmaken zijn. Niet echt wat ik onder het woord vakantie versta.

Maar goed, wat is er nog vooraf gegaan aan mijn verlof...

Na de kerstvakantie hadden we hier nog een 3 tal weken les, waarvan 1 week gebruikt werd als voorbereiding van de beruchte 修了発表 (shuuryouhappyou, een soort 'eind-presentatie'). Onderwerp mochten we zelf kiezen, maar helaas kwam ik op de moment dat we het mochten kiezen niet verder dan Toyota, meer bepaald het Toyota Productiesysteem. Na een weekje zwoegen kreeg ik dan toch een presentatie (volledig in het Japans) ineen geknutseld. De dinsdag daarop zou de voorstelling plaatsnemen, en we werden het weekend ervoor nog uitgenodigd om te gaan snowboarden. Een tripje dat maar 1000yen (zo'n 6,5€) kostte, bustrip, middagmaal, skipas en de onsen achteraf waren allemaal inbegrepen. Huren van ski's en consoorten was op voor je eigen rekening, maar daar ik overlaatst een snowboard in solden heb gekocht... Blijkbaar was er onder de studenten te veel stress voor de presentatie, en bleek ik de enige van mijn klas te zijn die van dat geweldig aanbod gebruik had gemaakt.

Dinsdag was het dan zover, de beruchte presentatie-dag was aangebroken. 1 voor 1 mochten we voor een beperkt publiekje onze presentatie aframmelen. Veel zenuwen bij iedereen. En zelfs ook bij Satou-sensei (de 'supervisor' van internationaal centrum). Het was de bedoeling dat alle presentaties op video werden vastgelegd, en in het begin bleek de batterij van zijn camera plat te zijn. En toen bij een van de studenten de presentatie niet wou opstarten, raakte hij helemaal in paniek. Het was best nog wel een grappig schouwspel.

De volgende dagen mochten we Christoph verwelkomen in Matsumoto. Zijn doel, snowboarden. Dus zijn we ook 3 dagen op rij gaan snowboarden. 's Ochtends vroeg uit de veren en 's avonds pomp af in ons bed.

De week nadien was het de 修了式 (shuuryoushiki, beëindigings-ceremonie). Op een plechtige ceremonie werd ons onze certificaatjes ter afronding van de 'intensive japanese language course' overhandigt. Een grote bedoening was het niet echt want na 15 minuten was het al afgelopen. Die avond was er dan nog wel een feestje met alle studenten en sensei's. En de volgende dag was de vakantie dan echt begonnen... Veel heb ik sindsdien nog niet gedaan, maar ik plan nog wel om een paar dagen te gaan snowboarden, en in maart krijg ik bezoek uit België!

Zozo, achtereen weer meer nieuws!
Groetn.