nee, niet Sinterklaas, maar wel n getuige van Jehova!
Jawel, zelfs hier worden mensen gebrainwashed om in hun vrije tijd in kostuum en met zwart tasje mensen te gaan lastig vallen. En net zoals bij ons, kwam deze verleden zondag aankloppen. Met een boekje over god in z'n handen trachtte hij eerst in zijn beste Engels te vragen of ik Japans sprak. Toen ik ja zei vroeg hij of ik interesse had in god, waarop ik nee antwoordde, en hij met een telleurgesteld gezicht verliet om mijn goede buur lastig te gaan vallen.

안녕하세요 (annyonghaseyo) oftewel 'hallo' in't Koreaans.
Sinds een paar dagen geleden kreeg ik opeens zin om Koreaans te leren, vraag me niet waarom, want ik heb er zelf geen flauw benul van. Maar het leek me wel leuk om eens te proberen.
Het Hangul (Koreaans schrift) ging er vlotjes op 1 avondje in, maar de uitspraken zal ik toch nog eens ne keer aan die vele Koreaanse studenten hier moeten vragen.

Voor de rest is er hier niet zo veel nieuws uit Matsumoto. Het leven begint zijn dagelijkse gangetje te lopen. Het feit dat het hier koud kan worden, dat heb ik deze week aan den lijve mogen ondervinden. -3° was het hier vorige nacht! 'S morgens is het nu wel zeer fris aan de handjes, zelfs met handschoenen aan. Maar als ik dan mn dagelijkse helling beklim, ben ik weer voor de rest van den dag opgewarmd. Verder, toch wel een vermelding waard, heb ik respect voor al die schoolgangesters hier die smorgens in hun minirokje naar 't school huppelen. Hoe doen ze het toch! Maar één ding is zeker, mij zult ge da hier niet zien doen!