Osaka, ik had het me altijd al ingebeeld als een soort mini-Tokio, maar dit beeld is me vorige week ontgaan. Met de start van het seizoen van de Seishun 18 ticketjes (青春１８切符, een soort go-pass die alleen maar in grote schoolvakanties verkocht word en tevens alleen maar bruikbaar is op de gewone treinen, vooral stoptreinen), besloot ik een goedkoop reisje op en af naar Osaka te maken.
Osaka ligt op een goede 380km vanuit Matsumoto, wat neer komt op een reisje van om en bij de 7 uur met de boemeltreintjes. 's Morgens vertrok ik hier tegen half 7 met de trein. Aankomst was ergens na 1 uur gepland. Een zeer lange en vermoeiende reis, maar wel eens aangenaam om zo rustig door het Japanse landschap te reizen.
Aangekomen in Osaka, kwamen Hilde en Judith me ophalen en vertrokken we richten het befaamde kasteel van Osaka, met jawel, een lift! Het kasteel was mooi, maar mooier was het park er rond, waar reeds een groot deel sakura's (de Japanse kerselaar) in bloei stonden. Veel te vroeg voor de tijd van het jaar, maar wat wil je met deze klimatologische veranderingen. Hoewel het nog wat vroeg is, waren ook al veel Japanners op stap om deze prachtige boompjes te bewonderen. In het kasteel zelf zijn we niet binnen geweest, enerzijds omdat ik het zo goedkoop mogelijk wenste te houden, en anderzijds omdat het, net zoals in het kasteel van Matsumoto, omgebouwd is tot een klein museum.
Vervolgens zijn we naar een schrijn geweest waarvan ik de naam reeds vergeten ben. Niet zozeer een bekend schrijn, maar het lag eenmaal op weg richting het station. Bij het schrijn was er een soort marktje opgezet, en een van de kraampjes schoten ons allen in het oog, nl. een standje waar je umeshu (梅酒, Japanse pruimen sake) kon proeven. Een 80tal soorten stonden opgesteld. Toen we dachten deze allemaal te proeven werd ons degusteren onderbroken door iemand van het kraampje. Na een kort praatje verdween hij voor een paar seconden en kwam weer terug met 3 flessen umeshu. Voor elk van ons 1 fles bleek achteraf. Niet alleen wij, maar ook zijn medewerksters schrokken. Misschien kwam het wel doordat we pas op het einde van de dag daar toekwamen, en had onze vriend zelf al wat umeshu achterover gespeeld. Maar goed, bang dat onze fles terug in beslag zou genomen worden, vertrokken we maar richting Kansai Daigaku (関西大学, Universiteit van Kansai). Daar in de buurt aten we met zen allen in een klein gezellig restaurantje Okonomiyaki (お好み焼き, een streekproduct). Ikzelf ben er niet verzot op, maar deze had me wel heel goed gesmaakt.
Met een volle maag trokken we erna, samen met Tinne(B) en Cat(VS) (ook 2 buitenlandse studenten aan Kansai Universiteit), naar de karaoke, waar we tevens ook de hele nacht tot 5 uur s' morgens zouden vertoeven, voor slechts 800yen(ong. 5€)!!! Een goedkopere overnachting had ik me niet kunnen inbeelden, daar men in de dorms van Kansai geen bezoekers toelaat te overnachten. Na een hele nacht gezongen te hebben, de een al wat valser als de ander *kuch*, vertrokken we terug met de trein richting het centrum, waar ik mijn laatste uurtjes die dag in Osaka zou spenderen. Nog even snel tot de Umeda Sky Building gelopen, op slechts een paar minuutjes van het station. Deze paar minuutjes waren me een ware hel, enerzijds begon het gebrek aan slaap door te wegen, en anderzijds weigerde mijn voeten nog kilometers te verzetten. Uiteindelijk zijn we er dan toch nog geraakt, en achteraf hebben ons maar even neergeploft in een cafeetje nabij het station. Hoewel er nog minstens 2 tempels te bezichtigen waren, behield ik het voor bekeken en besloot om half elf de trein terug naar Matsumoto te nemen. Wegens weinig directe verbindingen maakte dat, dat ik pas tegen 7 uur s' avonds weer 'thuis' was. Slapen zou pas voor later zijn, aangezien we die avond nog zijn gaan drinken en naar een feestje geweest zijn.
Zo, een (redelijk) lang verslag voor een korte reis.
Bedankt Ruben, Judith en Hilde voor de rondleiding!
Groetn
